İsveçli Şövalye ölümle oynadığı satranç oyununu kaybetti.
Ünlü İsveçli Film yönetmeni İngmar Bergman vefat etti .
Yedinci Mühür,Yaban Çilekleri ve Sihirli Flüt' gibi eserleri sinema dünyasına kazandıran Ingmar Bergman, 89 yaşında yaşadığı Gotland adasındaki evinde yaşamını yitirdi. Ünlü yönetmen, 2005’te Time dergisi tarafından, dünyanın yaşayan en büyük yönetmeni olarak nitelendirilmişti.
Sanatçının ünlü eseri ‘Yedinci Mühür’ 10 yıl süren Haçlı Seferinden ülkesine dönen bir şövalyenin öyküsüdür.Yolda vebanın her yeri sardığını gören şövalyenin yolu azrail tarafından kesilir . Şövalye azrail ‘i bir satranç oyununa davet eder.Kazanırsa yoluna devam edebilecektir .
İşte azrail,yıllar sonra bu ünlü sanatçıyı da satranç oyununda mağlup etti.
1918 yılında Uppsala'da doğan Bergman, 1940'larda tiyatroyla başladığı meslek yaşamı boyunca, aralarında başta "Yedinci Mühür" olmak üzere "Yaban Çilekleri", "Çığlıklar ve Fısıltılar", "Persona", "Evlilik Yaşamından Sahneler", "Sonbahar Sonatı" ve "Fanny ve Alexandre" gibi baş yapıtlarının da bulunduğu 54 filme, ayrıca 126 tiyatro eserine ve 39 radyo oyunu,kitapları ve yazıları olan üretken bir sanatçı.
1955'de "Bir Yaz Gecesi Gülümsemeleri" adlı filmiyle uluslararası çapta ilk başarısını yakalayan ve bazı eleştirmenlere göre kadınların yönetmeni olarak nitelenen sanatçı, filmlerinde, Britt Nilsson, Harriett Andersson, Eva Dahlbeck, Ulla Jacobsson ve Liv Ullmann gibi dünyaca ünlü İsveçli aktrisleri tercih etti.
Bergman sinemaya büyük yenilikler getirmiş bir isim. Sinema ve psikolojinin ilişkisini en iyi izleyebileceğimiz yönetmenlerden biri olarak kabul edilebilir . Filmlerinde psikolojik ve sosyal bozuklukları, olan insanları özellikle de kadınları derinlemesine inceleyen ilk film ve tiyatro yönetmenlerden biri.
Yaptığı filmlerin ilk bakışta anlaşılmayacak psikanalitik öğeler taşıyor olması da onu özgün kılıyor . İnsan ruhunun derinlerine kadar girip orada karanlıklar ve gizemler arasında dolaşmayı göze alan Bergman'ın sineması izleyiciden çok şey bekliyor . Onun sinema anlayışı günümüz populist sinema anlayışından çok farklı.
